یکی از آنها ایگناسیو سانچس مخیاس، گاوباز پرآوازه‌ای بود که فدریکو گارسیا لورکا نیز شعر زیبایی را در وصف او سروده است. سانچس مخیا در زندگی پر فراز و نشیبش برای چند ماه ریاست باشگاه رئال بتیس را برعهده گرفت. آنتونیته دیگر گاوباز اسپانیایی خیلی خوب فوتبال بازی می‌کرد. او و کورو خیرون، بازی‌هایی را که هنرمندان برابر گاو بازان انجام می‌دادند را تحسین می‌کردند. این موضوع باعث جذاب‌تر شدن تعطیلات سال نو مادرید در دهه هفتاد شده بود.

مونتالو که بازیکن مادرید بود، در یک مراسمی گاوبازی کرد. در این مراسم آنتونیته نیز گاوبازی کرد اما عجیب‌ترین ارتباط این دو ورزش در سی‌ام دسامبر ۱۹۹۸ اتفاق افتاد. قرار بود بازی خیریه‌ای برای سیل‌زدگان هندوراس انجام شود. در یکی از برنامه‌های شبکه SER خوسه رامون به دو روسای باشگاه رئال مادرید و اتلتیکومادرید پیشنهاد داد تا بازی متفاوتی را برگزار کنند. او گفت که از دو گاوباز مشهور به نام‌های انریکه پونسه و خوسه توماس در ترکیب بهره ببرند.

پونسه والنسیایی بهترین گاوباز اسپانیا بود. از طرفی خوسه توماس، مادریدی بود و برابر یک گاو غیر عادی قدرتمند عمل می‌کرد. او هنرمندانه و با ریسک بازی می‌کرد که این باعث می‌شد تهدیدی برای جایگاهش باشد. گاوباز والنسیایی اما طرفدار رئال مادرید بود. فرناندو هیرو و رائول گونسالس دوست‌های او محسوب می‌شدند اما خوسه توماس طرفدار اتلتیکو بود. هر دو بازیکن به خوبی فوتبال بازی می‌کردند. به همین خاطر پیشنهاد خوبی داده شده بود.

دو باشگاه مادریدی به خاطر حضور دو گاوباز مشهور تصمیم گرفتند یک بازی رسمی را برگزار کنند. گاس هیدینک و آریگو ساچی بازیکنان اصلی خود را به میدان فرستادند و از هر دو گاوباز به عنوان مهاجم استفاده کردند. پونسه و خوسه توماس، پیراهن شماره ۹ که نام‌هایشان پشت آن ثبت شده بود را بر تن کردند. پونسه چند روز پیش از این دیدار چند جلسه با دوستانش یعنی هیرو و رائول تمرین کرد. از طرفی باشگاه اتلتیکو، وینچنزو پینوکولینی را فرستاد تا به خوسه توماس برخی از قوانین را یاد بدهد. همچنین وضعیت تکنیکی و فیزیکی‌اش  را بسنجد.

حضور دو گاوباز در این دیدار، آخرین راه حل برای بهتر شدن گیشه بود. این حضور خیلی تاثیر گذار بود چون آن شب بارانی بود و فقط بازی دوستانه دو تیم مادریدی هواداران را به تماشای این بازی جذب نمی‌کرد. پونسه و توماس بازی خوبی به نمایش گذاشتند و گویی بازیکنان حرفه‌ای بودند. با این حال عملکرد عجیبی از خود نشان ندادند. پونسه ۵۶ دقیقه بازی کرد و به خوبی از طرف رائول و پردراگ میاتوویچ در خط حمله حمایت شد. ۹ ضربه زد که خوب بودند.  او توانست یک شوت را به سمت دروازه خوسه مولینا بزند که دروازه‌بان اتلتیکو آن را مهار کرد. از طرفی خوسه توماس، ۴۷ دقیقه در میدان حضور داشت. او با وجود اینکه در خط حمله در نزدیکی‌اش هم تیمی خود را نمی‌دید اما توانست در ۱۱ توپ اثرگذار باشد. او یک بار هم به سمت دروازه شوت کرد که به خارج از زمین رفت و در مجموع بازی خوبی به نمایش گذاشت. هر دو گاوباز از این تجربه خاص خشنود بودند.